Από αρκετές πηγές γνωρίζουμε την ύπαρξη οικισμού ανατολικά του χωριού μας, του Φουρνοφαραγγου, με το όνομα ΚΟΥΛΟΥΡΙΔΑ.Σε αυτήν την περιοχή αναφέρεται από τον Χουρμούζη και η ύπαρξη του ναού «ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΤΟΥ ΚΟΥΛΟΥΡΙΡΗ».
Επίσης στην αναφορά γίνεται το 1301, πρώιμα χρόνια της βενετοκρατίας, σε έγγραφο του νοταρίου B Dc Brixan αναφέρεται ότι ο οικισμός ΚΟΥΛΟΥΡΙΔΑ , με βεβαιότητα υπήρχε στη β βυζαντινή περίοδο.
Η Κουλουρίδα αναφέρεται στις απογραφές, βενετσιάνικες και τουρκικές ως το τέλος τα του 17 ου αιώνα.
Σύμφωνα με τις πηγές λοιπόν ο οικισμός και ο ναός υπήρχαν υπήρχε από τη Β βυζαντινή περίοδο 961-1204.
Η ύπαρξη όμως των οριζόντιων και κάθετων μαρμάρινων κιόνων, των κιονόκρανων των στρογγυλών, με οπή στο κέντρ , αποδεικνύει τη χρήση αρχαιότερων υλικών στην κατασκευή του Βυζαντινού ναού (πιθανόν Ρωμαϊκά ή Ελληνιστικά).
Στα παιδικά μου χρόνια θυμάμαι ένα εκκληκάκι ρυθμού βασιλικής με σαμαρωτή στέγη και μπροστά στην είσοδο έναν εντυπωσιακό Νάρθηκα με καμάρες.
Το 1963, όταν πια ο «πολιτισμός» και «εκσυγχρονισμός» σαρώνουν όσα απόμειναν από τους κατακτητές, κάποιοι αποφάσισαν να επεκτείνουν το ναό.
Να σημειώσω εδώ ότι καμία προστασία ή πληροφόρηση από τους εκκλησιαστικούς άρχοντες δεν υπήρξε.Έτσι γκρέμισαν τον βορινό τοίχο, τον δυτικό και προφανώς και το Νάρθηκα.
Σώθηκε το ιερό, ο νότιος τοίχος και η διαδρομή του Αγιάσματος.
Προστέθηκε μάλιστα μία επιπλέον κόγχη στο ιερό αφιερωμένη και στον Άγιο Δημήτριο και η εκκλησία έγινε διμάρτυρη.
Όταν ξεκίνησαν τη διαπλάτυνση του χώρου, δεκάδες τάφοι και εκατοντάδες διάσπαρτα οστά ήρθαν στην επιφάνεια και σε κάποιο σημείο τάφος μικρού παιδιού. Ήταν χριστιανικοί τάφοι απλοί .
Αυτόματα και όχι αυθαίρετα, νομίζω, καταλήγει κάποιος στο συμπέρασμα ότι ο Άγιος Γεώργιος ήταν το νεκροταφείο του οικισμού της Κουλουρίδας.
Σήμερα αποτελεί το πλέον δημοφιλή προορισμό προσκυνήματος αλλά κι τόπου αναψυχής μιας και το μάτι φωτογραφίζει από ψιλά τις απότομες πλαγιές των Αστερουσίων αλλά και την εύφορη πεδιάδα της Μεσαράς.
Το πανηγύρι μας είναι ξακουστό!
Ο Χουρμούζης Βυζάντιος το 1842 αναφέρει ότι ανατολικά από το Φουρνοφάραγγο υπήρχε ο Μεγαλοπρεπής ναός του Αγίου Γεωργίου του Κουλουρίτη στα ερείπια αρχαίας πόλης και έρημου χωριού με το όνομα αυτό. Σήμερα στον Άγιο Γεώργιο Κουλουρίδα στις βόρειες παρυφές των Αστερουσίων σε θέση πανοραμική και δενδροφυτευμένη εορτάζεται κάθε 23 Απριλίου με πανηγύρι από τους κατοίκους.
Γεννήθηκε το 275-285 μ.Χ στην περιοχή της Αρμενίας από τον Έλληνα Συγκλητικό Γερόντιο Στρατηλάτη στο αξίωμα κατά τούς χρόνους του αυτοκράτορα Διοκλητιανού. Από την εκκλησία μέσα υπάρχει πηγή πού το νερό τής λέγεται πώς είναι ιαματικό.
Το νερό είναι πολύ ελαφρύ και εύγευστο και πολύς κόσμος έρχεται από πολύ μακριά για να το πάρει. Επίσης ο 'Άγιος Γεώργιος θεωρείται προστάτης των Σταυροφόρων και τον Προσκόπων! O 'Άγιος Γεώργιος δέχθηκε το Μυστήριο του Βαπτίσματος και έγινε μέλος της Εκκλησίας. Σε παλαιό χειρόγραφο αναφέρεται ότι γεννήθηκε στη Σεβαστούπολη της Μικρής Αρμενίας, αρχικά ήταν ειδωλολάτρης και αργότερα έγινε χριστιανός. Η μητέρα του ονομαζόταν Πολυχρονία, ήταν χριστιανή και καταγόταν από το γνωστό Λύδα. H οικογένεια του Αγίου,όταν εκείνος ήταν σε μικρή ηλικία, μετοίκησε στη Λύδα, λόγω του θανάτου του πατρός του...!!